این نسخه‌ای ست از داستان کنیزو که من سال ۱۳۶۲ برای آقای …….. فرستادم و ایشان پیشنهادات خودشان را خط خطی کردند. البته تاکیدشان بیشتر روی نقطه‌گزاری‌ها و یا سر خط آوردن جملات بوده- همان‌طور که می‌بینید من همه نظرات منتقدین را قبول نمی‌کنم. مثلا جمله اول داستان که جمله شاهکار و کلیدی ست را حذف نکردم و خیلی از پیشنهادات دیگر- به شما هم همین توصیه را می‌کنم؛ دنبال حرف دل خودتان بروید نه قوانین و قواید نویسندگی. من این داستان را بیست وسه بار در یازده جای مختلف نوشتم چون ان سالها جایی برای نوشتن نداشتم.